Сям’я Марыны Швец пераехала ў Астравецкі раён.
Дзе чалавеку добра, утульна, спакойна: там, дзе ён нарадзіўся – ці там, дзе жывуць яго родныя? А можа, там, дзе ён атрымаў прызнанне – ці там, дзе яго разумеюць? Напэўна, там, дзе ён адчувае сябе сваім, калі навакольныя не зважаюць на колер скуры, адметныя рысы твару, асаблівасці мовы, звычкі… Тады і дыхаецца лёгка, і спіцца салодка, і працуецца добра, і жывецца мірна – пад адным небам, расказвае ostrovets.by.
Пяць гадоў таму сям’я Марыны Швец прыехала ў Астравец з украінскага Энергадара. З часам набылі дом непадалёк Астраўца – і цяпер пакрысе там абуладкоўваюцца.
Радзіма – Запарожжа
Нарадзілася Марына ў горадзе Палогі, а дзяцінства яе прайшло ў Сібіры.
– Тады ж быў Савецкі Саюз, ездзілі на заробкі па ўсёй краіне. Мне было 1,5 года, калі наша сям’я адправілася ў горад нафтавікоў Ніжневартаўск, – расказвае жанчына. – Бацькі вярнуліся на радзіму, калі захварэла бабуля – маці ў яе адзіным дзіцям была, даглядаць больш не было каму. А тут неўзабаве і развал Саюза!
Найбольшай цяжкасцю для дзяўчынкі стала вывучэнне ў школе роднай украінскай мовы.
– Там ва ўжытку суржык – не такая, як на ўсходняй Украіне, чыстая мова. У нас гаворка а-ля Сярдзючка, «гэканне», – смяецца Марына. – І людзі вельмі эмацыянальныя – самі казакі гарачыя плюс турэцкая кроў. Народ працавіты, але на ўзроўні эмоцый проста зашкал!
– Дзе б ні жыла, дома гавару толькі па-ўкраінску, – працягвае суразмоўца. – На Радзіме забаранілі рускую мову – маўляў, народныя традыцыі згубім. А я лічу, што нікуды яно ад мяне не дзенецца: ужо 10 гадоў не жыву на Украіне, а мову сваю берагу.
Калі мову навязваць гвалтоўна, лічыць Марына, нічога не выйдзе – трэба, каб яе ўпітвалі любячы.
З пакалення мастакоў
Марына Швец – чалавек творчай прафесіі: яна майстар ганчарнай справы.
– У нас пакаленне мастакоў: светлай памяці маці была жывапісцам, кіравала мастацкай школай; брат займаецца ганчарным рамяством, – дзеліцца жанчына. – Я па прызванні керамік – у мяне арганічны кантакт з глінай. Часам людзі пытаюць, як зрабіла тую ці іншую рэч, а я адказваю, што гэта матэрыял падказаў – такая адбываецца магія. Таму і гурток, які вяду ў цэнтры творчасці, называецца «Жывая гліна». Гэты матэрыял сапраўды жывы – ён з чалавекам у цесным кантакце, як і любы іншы прыродны матэрыял.
Дваццацігадовай дзяўчынай Марына адправілася у Энергадар – працаваць і адточваць талент у вядомых украінскіх майстроў-керамістаў Ларысы і Віктара Нагорных.
– Я іх ганаровая вучаніца, – удакладняе педагог цэнтра творчасці. – У Энергадары мяне добра ведаюць, там у мяне была свая майстэрня, рабіла эксклюзіўныя заказы. Вельмі палюбіла гэты горад і, напэўна, засталася б там, каб не сустрэла сваю другую палавінку.
Марына адправілася ўслед за каханым у Іран, дзе яму прапанавалі працу на Бушэрскай атамнай станцыі.
– Я там таксама працавала. Увогуле без справы сядзець не магу. – гаворыць жанчына. – Увесь час у творчасці – без гэтага проста хворая. На Астравеччыне мару абуладкаваць сваю майстэрню – на дачы, якую мы пабудавалі непадалёк ад Астраўца ў вёсцы Мікшаны.
За стабільным жыццём
– Работа мужа звязана з атамнай энергетыкай, таму давялося жыць і працаваць нам у Іране, Расіі, ва Украіне – дарэчы, у Энергадары працуе Запарожская атамная станцыя, яна самая вялікая ў Еўропе – на 6 блокаў. Цяпер вось жывём у Беларусі, – расказвае Марына.
– Думалі застацца ў Расіі, але не спадабалася там – хоць і вырасла ў гэтай краіне. Вярнуліся на Украіну і хацелі асесці – пачаліся хваляванні… Муж у мяне расіянін, таму яму ва ўсіх работах было адмоўлена… Мы разумелі, што трэба некуды з’язджаць. Быў варыянт – Беларусь. Да таго ж, усе хвалілі гэту краіну, расказвалі, што тут чыста, а галоўнае – стабільна і спакойна. Пасля Украіны, пасля падзей, якія там адбыліся 5 гадоў таму, у нас ужо не было ні ілюзій, ні якіхсьці амбіцый – нам, бацькам дзвюх маленькіх дачок, хацелася аднаго: спакою, не баяцца за сябе і сваіх дзетак. Сюды шмат украінцаў прыехала, каб стварыць камфортнае, стабільнае жыццё. Многа хто прыехаў, як кажуць, з канцамі, – прадаўшы ранейшае жыллё.
Так сям’я Швец з’явілася ў беларускім горадзе энергетыкаў.
– Прыехалі, калі першы мікрараён яшчэ будаваўся, – узгадвае новая астраўчанка. – І я сутыкнулася з такім моцным перажываннем як сум. Горад узводзіцца, усё чужое, знаёмых няма… Землякоў, здаецца, і шмат тут было, але яны пасля ўкраінскіх падзей узрушаныя, замкнёныя – мне вельмі не хапала жывых стасункаў. Мы ездзілі ў Мінск – гэтым горадам я літаральна ратавалася.
Аднак у такім стане жанчына знаходзілася нядоўга: неўзабаве ў Марыны з’явіліся знаёмыя, яна ўладкавалася на работу ў цэнтр творчасці, дзеці ў школу адзін за другім пайшлі – і ўсё стала на свае месцы.
– Мы былі настолькі шчаслівыя, што нашы дзяўчаткі будуць гадавацца ў мірнай і спакойнай краіне, што нам нічога не пагражае – і тут пачаліся хваляванні ў Беларусі. А мы ведаем, што за гэтым можа быць – Украіна гэта перажыла! Едзеш міма ўрадлівых херсонскіх палёў, а яны пустыя – жах такое бачыць, – зазначае жанчына. – Дай толькі асяроддзе раскласці, раздзялі людзей – і знойдзецца той, хто дапаможа іх дабіць.
У Беларусі прыгажосць вакол, парадак, убраныя палі – вока радуецца, – дзеліцца ўражаннямі ад краіны мая суразмоўца. – Усё размерана, не стараюцца адзін перад адным спаборнічаць на разрыў – спакойна дасягаюць мэт. Украінцы, якія тут працавалі на АЭС і па заканчэнні работ паехалі ў Варонеж, кажуць, што галосяць за Астраўцом, не было дня, каб не думалі пра гэты горад – чыстыя дарожкі, пляцовачкі для дзетак, вывеў іх у двор і не турбуешся, што з імі штосьці здарыцца. Праўда, хацелася б у Астраўцы больш дзвіжу – у добрым сэнсе гэтага слова. Напрыклад, пляж з прыгожай зонай адпачынку, кафэшкамі, магчыма, танцполам. Для моладзі пакуль няма месцаў для культурнага адпачынку, дзе б юнакі і дзяўчаты маглі раскрываць і дэманстраваць свой талент – магчыма, кшталту пляцовачак у скверы, на плошчы. Думаю, гэта будзе – проста на ўсё патрэбен час. Тут шмат адоранай, апантанай моладзі – хочацца, каб яна развівалася.
Адзін аднаго разумеем
– Жмэнька, буряк, гарбуз, алія… Тут, у адрозненне ад Расіі, я магу так гаварыць – і мяне зразумеюць, нават не звернуць увагі – гэта так радуе! – смяецца Марына Швец.
– Мне ў Беларусі нашмат камфортней і ў моўным плане, і ў традыцыйным – маю на ўвазе культуру, чым у Расіі. На жаль, мае дзеці размаўляюць толькі па-руску, яны мяне разумеюць, але ні слова па-ўкраінску сказаць не могуць. Дарэчы, старэйшай вельмі падабаецца беларуская мова – не дзіўна, бо яна тут фактычна вырасла. Калі мы прыехалі, адной дачцэ было 4 гады, а другой – 2.
– А ў Мікшанах у мяне ёсць сусед Пятро Пятровіч – ён гаворыць па-беларуску. Ой, як жа гэта цудоўна! Размаўляць з ім адно задавальненне – я – на ўкраінскай, ён – на сваёй, мы душу ў гаворцы адводзім. А галоўнае – адзін аднаго разумеем! – захоплена працягвае жанчына.
Па прызнанні маёй гераіні, традыцыі краін, у якіх давялося жыць, яе сям’я не проста збірае, яна іх упітвае ў сябе.
– Ведаеце, украінцы вельмі каларытныя – паводзіны, звычаі, гаворка… Карані народа прапісаны ў сімволіцы. У нас болей сонца («хахол» у перакладзе «сонечны чалавек»), магчыма, таму ў нас раслінныя арнаменты, а ў беларусаў – геаметрыя – гэта проста фантастыка, нешта асаблівае. Для мяне гэта ноў-хаў! – параўноўвае Марына. – А яшчэ тут не так святкуецца дзень святога Мікалая, які прыпадае на 19 снежня. Святы Мікалай – гэта і ёсць Дзед Мароз для нашых дзяцей. Дачушкам ён прыносіць падарункі і 19 снежня, і на Новы год. А тут вось заўважыла, католікі-дзеткі кажуць, што ім падарункі прыносіць Дзед Мароз на Ражаство. У нас, каб атрымаць падарунак на гэтае свята, трэба заслужыць у мамы з татам – гэта ўжо дары ад бацькоў: паездка, гульня, падарунак – гэта Гасподзь дае ўладу над дзецьмі. Традыцыйна ўпрыгожваем увесь дом, як і на Пасху, – рыхтуемся да святаў за месяц.
– У Энергадары мы абавязкова хадзілі калядаваць. Напярэдадні Ражаства ў святы вечар, калі посная ежа, неслі кумам асвечаную куццю, а дзеці, звяртаючыся да хросных бацькоў, прамаўлялі: «Мама і тата перадаюць вам паклон, пакаштуйце нашу куццю». Куцця ў нашай вобласці робіцца з рысу з дабаўленнем арэшкаў, мёду, маку, разынак, – знаёміць з запарожскімі традыцыямі калядавання Марына. – У Астраўцы мы ходзім калядаваць да добрых людзей, з якімі разам бываем у храме, якія жывуць у двары, якія любяць нашых дзяцей. Мы з мужам прывіваем сваім дзяўчаткам хрысціянскія традыцыі, гаворачы: «Вы анёлы, якія нясуць добрую вестку» – іх Калядкі накіраваны на духоўную існасць.
А вось я калісьці калядавала па народных традыцыях: Шчэдрык-вэдрык, дай варэнік, грудачку кашкі, кільцэ каўбаскі, як шо мало, дай ты сала кіло. Увогуле, гэта добрая традыцыя, шчырая: ідзеш, жадаеш людзям дабрабыту, шчасця, адчуваеш дух свята, а ва ўсіх на кухні парыцца-варыцца, пахі стаяць!
Працягваюцца Калядкі на само Ражаство – 7 студзеня – але ў гэты дзень павінны хадзіць калядаваць толькі асобы мужчынскага полу. У мясцінах, дзе прытрымліваюцца дзядоўскіх традыцый, калі дзяўчаты прыйдуць, то іх прагоняць.
– А вось шчадруюць – 13 студзеня, напярэдадні Старога Новага года, толькі дзяўчынкі, – тлумачыць Марына. – І абавязковая традыцыя – пасяванне. Яго праводзяць 15 студзеня, прычым: таксама чакаюць у хату толькі мужчын – кажуць, не дай бог калі баба ў дом зайшла – гэта на бяду. Людзі чакаюць, просяць, каб прыйшлі, пасеялі – гэта на дабрабыт, каб зерне раскідалі са словамі «Сію, вію, пасіваю, з Новым роком поздравляю, Гасподзь радыўся і хрыстыўся…». Абавязкова ўсё зернем засыпаць у доме – і пажадана да світанку.
Швяцы – частыя наведвальнікі мінскага Свята-Елісавецінскага манастыра.
– Там шмат чаго для дзяцей робіцца: і батлейка, і гулянні прыгожыя, конкурсы, на конях катаюць! Мы стараемся трапляць на святы, якія там ладзяць, – вельмі цікава! – дзеліцца Марына. – Унікальная традыцыя Беларусі – батлейка. Гэта ж сапраўдны дух свята! Да пандэміі на Ражаство ў Свята-Елісавецінскі манастыр з’язджаліся тэатры з 15 краін свету. Упершыню я туды трапіла з батлейкай, якую рабіла для астравецкага храма.
Першае ўяўленне пра беларусаў як нацыю Марына атрымала не з інтэрнэту ці ад знаёмых – пра наш народ ёй расказвала яе маці. Жанчына ўзгадала жыццё ў Сібіры, дзе было пасяленне беларусаў.
– Мама казала, што яны асаблівыя людзі, у іх цесная сувязь з прыродай, яе дзівіла, што яны нават дзверы ніколі не замыкалі. Яны і па духу такія: ад іх чакаць агрэсіі не трэба. Вось з такім уяўленнем я і прыехала ў Беларусь. А ўвогуле, куды б ты ні выпраўляўся, трэба памятаць, што чалавек – дзіця Божае, Айцец нябесны не пакіне нас без апекі, таму заўсёды знойдуцца людзі, якія прымуць, дапамогуць, параяць, – заканчвае нашу размову жанчына.
На хвіліначку
* Украінскі чалавек усюды знойдзе нагоду для гумару, весялосці.
* Наша нацыянальная страва – фаршыраваныя мясам з рысам перчыкі.
* На ўкраінскім рынку заўсёды знойдзеш хатніх курку, свініну, ялавічыну, ягняціну – прылаўкі заваленыя, а за імі сапраўдныя салохі стаяць!
* Землі ў нас ураджайныя: зярнятка кінеш – і вырасце, і ўродзіць, нават калі не абрабляць, а толькі паліваць. І цяпліц няма.
* На маёй Радзіме ўсе двары ў ружах, чэрнобрывчыках (аксамітках).
Оперативные и актуальные новости Гродно и области в нашем Telegram-канале. Подписывайтесь по ссылке!
Страх — гэта пакутлівае пачуццё выкліканыя наяўнасцю рэальнай альбо ўяўнай небяспекі.Гэта рэакцыя, якая пачынаецца стрэсавым раздражняльнікам і заканчваецца вылучэннем хімічных рэчываў, якія выклікаюц
Змест:
- Як ствараюцца віды страху?
- Фізіялагічныя асновы
- Віды страху
- Паводле існавання раздражняльніка
- 1. Сапраўдны страх
- 2. Нерэальны альбо ірацыянальны страх
- Па сваёй нармальнасці
- 3. Нармальны страх
- 4. Паталагічны страх
- Па ўзроўні афектацыі
- 5. Фізічны страх
- 6. Сацыяльны страх
- 7. Метафізічны страх
- Іншыя віды страху
- 8. Страх перад нявызначанасцю
- 9. Страх перад прыхільнасцю
- 10. Іонавы комплекс
- 11. Страх быць выяўленым
- 12. Страх няўдачы
- 13. Страх адзіноты
- 14. Страх перад разводам
- 15. Страх смерці
- 16. Фобіі
Страх — гэта пакутлівае пачуццё выкліканыя наяўнасцю рэальнай альбо ўяўнай небяспекі.
Гэта рэакцыя, якая пачынаецца стрэсавым раздражняльнікам і заканчваецца вылучэннем хімічных рэчываў, якія выклікаюць, між іншым, сэрца і дыханне, або напружанне цела. Страх, як правіла, правакуе паводзіны, характэрнае для рэакцыі на стрэс і рэакцыі, вядомай як бойка ці ўцёкі.
Аднак гэта складаная з’ява, якая не заўсёды праяўляецца абсалютна аднолькава альбо мае аднолькавыя прычыны. Вось чаму мы гаворым пра віды страху, розныя спосабы выражэння гэтай эмоцыі ў залежнасці ад нашага псіхалагічнага стану і кантэксту, у якім узнікаюць сігналы небяспекі. Давайце паглядзім, з чаго яны складаюцца, іх характарыстыкі і як яны ўплываюць на нас.
- Артыкул па тэме: «Для чаго патрэбен страх?»
Як ствараюцца віды страху?
Стымул, які выклікае страх гэта можа быць рэальнай думкай ці не, альбо пагрозлівым стымулам (напрыклад, прысутнасць льва). Некаторыя аўтары сцвярджаюць, што існуюць страхі, уласцівыя чалавеку і якія складаюцца з практычна інстынктыўнага кампанента, такія як: цемра, няўпэўненасць ці смерць. Аднак пераважная большасць страхаў засвойваецца пры дапамозе асацыятыўнага навучання альбо класічнай абумоўленасці.
Такое спалучэнне біялагічных фактараў і фактараў навакольнага асяроддзя і вывучэння робіць разнастайнасць відаў страху, якія мы развіваем.
- Вы можаце даведацца больш пра класічнае абумоўленне ў гэтым артыкуле: «Класічнае абумоўленне і яго найбольш важныя эксперыменты»
Фізіялагічныя асновы
Мозг чалавека — глыбока складаны орган. Больш за 100 мільёнаў нервовых клетак утвараюць складаную сетку сувязі, якая з’яўляецца адпраўной кропкай для ўсяго, што мы адчуваем, думаем і робім. Некаторыя з гэтых зносін прыводзяць да свядомых думак і дзеянняў, а іншыя даюць аўтаномныя адказы.
Аўтаномная рэакцыя на страх, гэта значыць тая, якую мы не свядома актывуем, узнікае задоўга да таго, як наша прычына змагла што-небудзь пра гэта вырашыць. Ёсць шмат абласцей мозгу, звязаных са страхам. Гэта найбольш важныя:
- Таламус: вырашыце, куды накіроўваць ўваходныя сэнсарныя дадзеныя (з вачэй, вушэй, рота, скуры)
- Сэнсарная кара: інтэрпрэтаваць сэнсарныя дадзеныя.
- Гіпакамп: захоўвае і атрымлівае свядомыя ўспаміны; апрацоўвае наборы стымулаў для ўстанаўлення кантэксту.
- Міндаліна: расшыфроўвае эмоцыі; Вызначыць магчымую пагрозу; Захоўвайце ўспаміны пра эмоцыі і страх.
- Гіпаталамус: Актывуе адказ «біцца альбо бегчы».
Вы можаце паглыбіцца ў фізіялагічныя асновы страху ў нашым артыкуле: «Фізіялагічныя і псіхалагічныя асновы страху»
Віды страху
Не ўсе людзі баяцца аднолькавых раздражняльнікаў, а таксама змест усіх страхаў аднолькавы. Ніжэй вы можаце знайсці спіс з класіфікацыяй розных відаў страхаў:
Паводле існавання раздражняльніка
У залежнасці ад таго, існуе раздражняльнік, які выклікае страх, гэта можа быць:
1. Сапраўдны страх
Рэальны страх адносіцца да тыпу страху, які ёсць пабудаваны з рэальных кампанентаў. Напрыклад, страх зваліцца з небяспечнага ўзвышша, калі ёсць рэальная магчымасць падзення ў пустэчу.
Гэта фізіялагічная і эмацыянальная мадэль актывацыі, якая мае адаптыўнае значэнне, таму што яна прымушае нас адразу пазбягаць небяспекі, часта незалежна ад нашых свядомых намераў.
2. Нерэальны альбо ірацыянальны страх
Нерэальны страх бярэ свой пачатак у уяўнае, скажонае і катастрафічнае мысленне. Напрыклад, страх перад публічнымі выступамі альбо страх перад палётам. Гэта неадаптыўныя страхі, у якіх сапраўды няма рэальнай небяспекі.
У многіх выпадках гэты тып страху можа перарасці ў фобію; Гэта адбываецца, калі гэты дыскамфорт і стратэгіі, якія мы выкарыстоўваем, каб пазбегнуць гэтых момантаў, перашкаджаюць якасці жыцця.
Па сваёй нармальнасці
У залежнасці ад адаптацыйнага характару страхі могуць быць:
3. Нармальны страх
Нармальны страх — гэта той мае адаптыўны характар, і гэта адбываецца да раздражняльніка, які можа нанесці шкоду чалавеку. Гэта недаўгавечна, не перашкаджае нармальнасці ў паўсядзённым жыцці і прыводзіць чалавека ў гатоўнасць. Напрыклад, убачыць змяю.
4. Паталагічны страх
Такі выгляд страху актывуецца, нават калі няма небяспекі і можа доўжыцца бясконца доўга. Узровень умяшання ў паўсядзённую працу высокі. Ён выклікае вялікі псіхалагічны дыскамфорт для чалавека, які пакутуе на яго, і часам ён таксама ўплывае на трэція бакі (з-за ўздзеяння на сацыяльнае паводзіны), для якіх патрабуецца лячэнне.
Па ўзроўні афектацыі
У залежнасці ад узроўню ўздзеяння страху, гэта можа быць:
5. Фізічны страх
Фізічны страх — гэта страх пакутаваць ад хваравітых адчуванняў, атрыманых ад рэальнага альбо ўяўнага знешняга раздражняльніка. Напрыклад, страх перад лекарам.
Часта фізічны страх цяжка кантраляваць, бо ён можа прымусіць нас аўтаматычна і міжвольна рухацца, каб пазбегнуць таго, чаго мы баімся, «узяўшы кантроль над целам» на некалькі секунд.
6. Сацыяльны страх
Гэты тып страху ўзнікае ў адказ на знешні раздражняльнік, які інтэграваны на сацыяльным узроўні. Характарызуецца тымі сітуацыямі, у якіх чалавек адчуваюць, што з іх могуць здзекавацца, і думаюць, што над імі будуць судзіць і высмейваць. Такім чынам, страх выклікае і чаканне гэтага прыніжэння, і наступствы, якія гэта можа мець у будучыні.
Сацыяльная фобія — гэта крайні край гэтай фобіі.
- Артыкул па тэме: «Сацыяльная фобія: што гэта такое і як яе пераадолець?»
7. Метафізічны страх
Метафізічны страх — гэта страх, які мае ўнутранае паходжанне і не абапіраецца на эмпірычныя крыніцы. Гэта можа быць звязана з такімі паталогіямі, як эндагенная дэпрэсія. Вы можаце даведацца больш пра гэта парушэнне ў нашым артыкуле: «Эндагенная дэпрэсія: калі няшчасце прыходзіць знутры»
Іншыя віды страху
Гэтыя іншыя віды страху якія выходзяць за рамкі той катэгорыі, якую мы бачылі.
8. Страх перад нявызначанасцю
Страх перад нявызначанасцю — гэта страх, які Гэта здараецца, калі нам цяжка ўявіць будучыню, якую мы хочам. Яго яшчэ называюць страхам перад невядомым, і ён цесна звязаны з развіццём асобы. Калі чалавек баіцца няўпэўненасці, ён не выходзіць з зоны камфорту.
- Вас можа зацікавіць: «Як выйсці з зоны камфорту? 7 клавіш для яе дасягнення»
9. Страх перад прыхільнасцю
Гэты тып страху ўзнікае ў асноўным у адносінах. Гэта адносіцца да пачуцця ці эмоцыі страху гэта перажываецца, бачачы, што жыццё аддаецца іншаму чалавеку. Часам гэта адбываецца таму, што чалавек проста не хоча адмаўляцца ад сваёй свабоды, іншы раз таму, што чалавек пакутаваў у папярэдніх любоўных адносінах і не хоча здзяйсняць зноў.
10. Іонавы комплекс
Комплекс Джона таксама вядомы як страх перад поспехам. Гэта тэрмін, які узнікае з гуманістычнай псіхалогіі, пры якім чалавек адчувае трывогу і паніку з нагоды ўласнай самарэалізацыі альбо развіцця сваіх талентаў.
- Артыкул па тэме: «Комплекс Джона: дзіўны страх дасягнуць поспеху»
11. Страх быць выяўленым
Страх, які характарызуецца тым, што чалавек зрабіў нешта, што лічыцца дрэнным альбо незаконным і, такім чынам, не хоча, каб яго раскрывалі. Іх адчуваюць хлуслівыя людзі і асобы, якія ім ёсць што хаваць.
12. Страх няўдачы
Страх перад няўдачай — гэта тып страху, які прычыняе шмат пакут, і гэта значыць звязаны з чаканнямі чалавека. Гэта таксама звязана з меркаваннем іншых. Гэта адчуваюць, перш за ўсё, перфекцыяністы.
- Рэкамендуемы артыкул: «Перфекцыянісцкая асоба: недахопы перфекцыянізму»
13. Страх адзіноты
Страх адзіноты — гэта страх, які адчуваюць усе, бо людзі — гэта сацыяльныя істоты, і нам трэба, каб іншыя атрымлівалі асалоду ад эмацыянальнай раўнавагі, неабходнай для таго, каб супрацьстаяць праблемам, якія могуць паўстаць у паўсядзённым жыцці. Таксама пакутуе страх адзіноты тыя людзі, якія знаходзяцца ў адносінах і не хочуць заставацца адзінокімі.
14. Страх перад разводам
Калі страх адзіноты адносіцца да людзей, якія знаходзяцца ў адносінах і не хочуць заставацца ў адзіноце, але ёсць і такія людзі, якія адчуваюць вялікую тугу з нагоды разводу.Калі страх адзіноты больш звязаны з уласцівым чалавеку пачуццём, страхам разводу больш звязана з культурай, са страхам, што іншыя падумаюць пра няўдачу шлюбу.
15. Страх смерці
Страх смерці — гэта тып страху, які адчувае кожны. Гэта страх страціць жыццёТаму што, калі хтосьці памірае, разумеецца, што яны назаўсёды знікаюць. Людзі часцяком адчуваюць гэты страх альбо калі яны знаходзяцца ў небяспечнай для жыцця сітуацыі. У тых выпадках, калі гэтая думка ўвесь час знаходзіцца ў свядомасці чалавека, звычайна патрабуецца псіхалагічная дапамога.
16. Фобіі
Паталагічны страх, які адчувае шмат людзей і які патрабуе псіхалагічнага лячэння, — гэта фобіі. Існуе мноства відаў фобій і іх таксама часта называюць умоўнымі страхамі.
- Калі вы хочаце паглыбіцца ў розныя тыпы фобій, вы можаце прачытаць гэты артыкул: «Віды фобій: вывучэнне расстройстваў страху».
Выдуманая серыя «Гульня прастолаў», заснаваная на сазе пра літаратуру «Песня лёду і агню» Джорджа Р. Р. Марціна, — самая папулярная фантастычная гісторыя HBO. На працягу 8 сезонаў
Змест:
- Лепшыя фразы Гульняў прастолаў
- 1. Гуляючы ў «Гульні тронаў», вы можаце толькі выйграць альбо памерці. (Серсей Ланістэр)
- 2. Чаму, як толькі мужчына будуе сцяну, яго сусед адразу хоча даведацца, што на другім баку. (Тырыён Ланістэр)
- 3. Чалавек, які выносіць прыгавор, павінен узмахнуць мячом. (Эддард Старк)
- 4. Улада знаходзіцца там, дзе мужчыны лічаць, што яна жыве. Гэта фокус, цень на сцяне. А зусім маленькі чалавек можа кінуць вельмі вялікі цень. (Лорд Варыс)
- 5. Цмок — не раб. (Даенерыс Таргарыен)
- 6. Багі не маюць літасці, таму яны і з’яўляюцца багамі. (Серсей Ланістэр)
- 7. Я — халісі з Дотракі. Я жонка вялікага хала Дрого, і я ношу яго сына ў сабе. Наступны раз, калі вы паднімеце руку да мяне, будзе ў вас апошні раз. (Даенерыс Таргарыен)
- 8. П’яным пастаянна быць няпроста. Калі б гэта было лёгка, усе б гэта зрабілі. (Тырыён Ланістэр)
- 9. У кожным чалавеку ёсць звер, які прачынаецца, калі ты кладзеш яму меч у руку. (Сер Джора Мормонт)
- 10. Што мы гаворым з Богам смерці? Не сёння. (Syrio Forel)
- 11. Усе гномы ў вачах бацькі — сволачы. (Тырыён Ланістэр)
- 12. Усе мужчыны павінны памерці. Але мы не мужчыны. (Даенерыс Таргарыен)
- 13. Гвалт — гэта хвароба, і вы не вылечваеце яго, распаўсюджваючы на іншых людзей. (Брат Рэй)
- 14. Хаос — гэта не яма, гэта лесвіца. Многія спрабуюць загрузіць яго і не атрымліваецца. Яны ніколі больш не могуць гэтага зрабіць. Падзенне раздзірае іх. Але іншыя, калі гэта дазволена, будуць чапляцца за каралеўства, альбо за багоў, альбо за каханне. Міражы. Сапраўдная толькі лесвіца. Узыходжанне — усё, што ёсць. (Петыр «Маленькі» Баэліш)
- 15. Пераважае менавіта прозвішча. Гэта адзінае, што засталося. Не ваш асабісты гонар, не ваш гонар … а сям’я. (Тайвін Ланістэр)
- 16. Злыя змеі атакуюць. Так лягчэй разбіць ім галаву. (Даенерыс Таргарыен)
- 17. Грошы на час купляюць мужчынскае маўчанне. Страла ў сэрца купляе яго назаўсёды. (Петыр «Маленькі» Баэліш)
- 18. Розуму патрэбныя кнігі, як мечу патрэбен брусок, калі ён хоча захаваць сваю вастрыню. (Тырыён Ланістэр)
- 19. Нянавісць — гэта добра, калі яна нас падтрымлівае. (Шандор «Сабака» Кліган)
- 20. Нягледзячы на тое, што я быў бы ўдзячны за вашу дружбу, мяне асабліва цікавіць ваша здольнасць забіваць, і калі надыдзе дзень, калі ў вас з’явіцца спакуса прадаць мяне, памятайце пра гэта: якая б цана ні была, я буду яе біць. Мне падабаецца жыць. (Тырыён Ланістэр)
- 21. Мяркую, цяжка прыняць памылку за фанатыка. Хіба не ў гэтым увесь сэнс быць фанатыкам? (Лорд Варыс)
- 22. Ніколі не забывайцеся, хто вы, астатні свет не будзе. Насіце яго як даспехі, і яны ніколі не будуць выкарыстоўваць яго, каб прычыніць вам боль. (Тырыён Ланістэр)
- 23. Самыя моцныя дрэвы растуць у самых цёмных месцах. (Брындэн Талі)
- 24. Чалавек, які баіцца паразы, ужо пераможаны. (Syrio Forel)
- 25. Сволачы нараджаюцца з запалу, так? Мы не пагарджаем імі ў Дорне. (Абэрын Мартэл)
- 26. Калі вы збіраецеся пазбавіць жыцця чалавека, вы павінны паглядзець яму ў вочы і выслухаць яго апошнія словы. (Эддард Старк)
- 27. Любы чалавек, які павінен сказаць «Я кароль», не з’яўляецца сапраўдным каралём. (Тайвін Ланістэр)
- 28. Каралева, якая нікому не давярае, такая ж дурная, як каралева, якая давярае ўсім. (Даенерыс Таргарыен)
- 29. Горшыя заўсёды жывуць. (Санса Старк)
- 30. Адзіны спосаб быць адданым вам — выклікаць большы страх, чым ваш вораг. (Серсей Ланістэр)
- 31. Кожны з нас бедны і безабаронны, але разам мы можам зруйнаваць імперыю. (Вярхоўны верабей)
- 32. Калі вы рэжаце язык чалавеку, вы не паказваеце, што ён хлусіў, але што вы не хочаце, каб свет чуў, што ён мае на ўвазе. (Тырыён Ланістэр)
- 33. Выпадковыя дабрыні пазбавяць вас ад усіх праблем. (Серсей Ланістэр)
- 34. Улада — гэта сіла. (Серсей Ланістэр)
- 35. У нас былі дробныя каралі і каралі-ідыёты, але мы ніколі не былі праклятыя дробным ідыётам за караля. (Тырыён Ланістэр)
- 36. Па якім праве воўк судзіць льва? (Хайме Ланістэр)
- 37. Леў не турбуецца меркаваннямі авечак. (Тайвін Ланістэр)
- 38. Уладар, які забівае тых, хто адданы яму, не з’яўляецца кіраўніком, які натхняе на адданасць. (Тырыён Ланістэр)
- 39. Цяжка пасадзіць сабаку на павадку, як толькі вы надзелі на яе галаву карону. (Тырыён Ланістэр)
- 40. Агонь не можа забіць дракона. (Даенерыс Таргарыен)
- 41. Сапраўдная гісторыя свету — гэта гісторыя вялікіх размоў у шыкоўных салонах. (Тырыён Ланістэр)
- 42. Я зрабіў тое, што лічыў правільным, і за гэта мяне забілі. (Джон Сноў)
- 43. Вера і карона — два слупы, якія падтрымліваюць гэты свет. Калі адзін руйнуецца, другі таксама. (Серсей Ланістэр)
- 44. Калі вы думаеце, што ў гэтага будзе шчаслівы канец, вы не звярталі ўвагі. (Рэмсі Болтан)
- 45. Ланістэр заўсёды выплачвае свае даўгі. (Тырыён Ланістэр)
- 46. Вы разумнейшыя за тое, што вам падыходзіць. (Тырыён Ланістэр)
- 47. Вайна ідзе паміж жывымі і мёртвымі. Не памыліцеся, мёртвыя ўжо на шляху. (Давос Сіворт)
- 48. Прабачце, што не пагадзіўся. Смерць — гэта жудасны канец, жыццё поўная магчымасцей. (Тырыён Ланістэр)
- 49. Мы будзем абараняць Сцяну да апошняга чалавека. (Эд Толлет)
- 50. Надыходзіць зіма. (Эддард Старк)
- 51. Ці можа мужчына быць смелым, калі баіцца? (Бран Старк)
- 52. Гэта адзіны раз, калі ты можаш быць смелым. (Эддард Старк)
- 53. Чытач жыве тысячай жыццяў да смерці. Той, хто ніколі не жыве толькі адным. (Джоджен Рыд)
- 54. Ніводзін чалавек не дае мне кароны. Я плачу цаной на сталь. (Balon Greyjoy)
- 55. Поўнач не забывае. (Барбрэ Дастын)
- 56. Ты мой. Маё, як і тваё. І калі мы памром, мы памром. Усе мужчыны павінны памерці, Джон Сноў. Але спачатку мы будзем жыць. (Ігрыт)
- 57. Слёзы — не адзіная зброя жанчын. Лепш за ўсё знаходзіцца паміж ног. (Серсей Ланістэр)
- 58. Мужчына не можа займацца каханнем з прыналежнасцю. (Даарыё Нахарыс)
- 59. Мужчыны ніколі не прагнуць таго, што ўжо ёсць. (Мелісандра)
- 60. Каханне — гэта смерць абавязку. (Эмон Таргарыен)
- 61. Сыны — гэта яшчэ адзін від бітвы, без харугваў і баявых рогаў, але не менш жорсткі. (Кэтэлін Старк)
- 62. Людзі вучацца любіць свае ланцугі. (Даенерыс Таргарыен)
- 63. Тое, што мы любім, заўсёды разбурае нас. (Сер Джора Мормонт)
- 64. Незадаволеная жонка — лепшы сябар таго, хто прадае віно. (Серсей Ланістэр)
- 65. Калі сонца ўзыходзіць на захадзе і заходзіць на ўсходзе. Калі мора перасыхае, а горы хістаюцца, як лісце на ветры. Калі мой жывот зноў калаціцца і нараджае жывое дзіця. Тады ты вернешся, маё сонца і зоркі, не раней. (Даенерыс Таргарыен)
- 66. Што такое гонар у параўнанні з каханнем жанчыны? Што такое абавязак у параўнанні з цеплынёй нованароджанага дзіцяці на руках ці ўспамінам пра ўсмешку брата? Паветра і словы. Паветра і словы. Мы толькі людзі, і багі стварылі нас для любові. Гэта наша найвялікшая слава і найгоршая трагедыя. (Мэстэр Эмон)
- 67. Лорд Янош, я не стаўлю пад сумнеў ваш гонар … Я адмаўляю яго існаванне. (Тырыён Ланістэр)
- 68. Чалавек без матываў — гэта чалавек, пра якога ніхто не падазрае. Збянтэжыце ворагаў. Калі яны не ведаюць, хто вы і што вы хочаце, яны не змогуць даведацца, што вы плануеце рабіць далей. (Петыр Баэліш «Маленькі палец»)
- 69. Некаторыя дзверы зачыняюцца назаўсёды, а іншыя адчыняюцца ў найменш чаканых месцах. (Варыс)
- 70. Незалежна ад таго, што мы хочам, як толькі мы гэта атрымліваем, мы хочам чагосьці іншага. (Петыр Баэліш «Маленькі палец»)
Выдуманая серыя «Гульня прастолаў», заснаваная на сазе пра літаратуру «Песня лёду і агню» Джорджа Р. Р. Марціна, — самая папулярная фантастычная гісторыя HBO. На працягу 8 сезонаў гэты серыял змешвае тыповыя элементы сярэднявечнага жанру фэнтэзі з больш дарослым тонам драм і палітычных трылераў.
У гэтым артыкуле мы ўбачым падбор фраз з «Гульні прастолаў», прамоўленая ў нейкі момант некаторымі персанажамі, якія запаўняюць гэтую гісторыю.
- Артыкул па тэме: «Фразы з Уладара пярсцёнкаў»
Лепшыя фразы Гульняў прастолаў
Давайце паглядзім сукупнасць фраз з «Ігры прастолаў», ідэальнай для разумення тэм і канструкцый персанажаў, якія з’яўляюцца ў гэтай серыі.
1. Гуляючы ў «Гульні тронаў», вы можаце толькі выйграць альбо памерці. (Серсей Ланістэр)
Гэты дыялог можна лічыць дэвізам гэтай серыі HBO.
2. Чаму, як толькі мужчына будуе сцяну, яго сусед адразу хоча даведацца, што на другім баку. (Тырыён Ланістэр)
Разважанне пра тыповую дынаміку адносін улады, пры якой абарона чакае нападу.
3. Чалавек, які выносіць прыгавор, павінен узмахнуць мячом. (Эддард Старк)
Вы не можаце вырашыць лёс іншых, не прымаючы асабістага ўдзелу.
4. Улада знаходзіцца там, дзе мужчыны лічаць, што яна жыве. Гэта фокус, цень на сцяне. А зусім маленькі чалавек можа кінуць вельмі вялікі цень. (Лорд Варыс)
Яшчэ адна фраза з «Гульні прастолаў», якая абагульняе прынцып самавыканання прароцтва, прыменены да праблемы ўлады.
5. Цмок — не раб. (Даенерыс Таргарыен)
Цмокі, як міфалагічныя істоты, разглядаюцца як асноўная сіла прыроды.
6. Багі не маюць літасці, таму яны і з’яўляюцца багамі. (Серсей Ланістэр)
Пра тое, што робіць боствы па-за чалавечымі пачуццямі.
7. Я — халісі з Дотракі. Я жонка вялікага хала Дрого, і я ношу яго сына ў сабе. Наступны раз, калі вы паднімеце руку да мяне, будзе ў вас апошні раз. (Даенерыс Таргарыен)
Адзін з кірункаў дыялогу з першага сезона, у якім ён пачынае развівацца Дуга гісторыі пашырэння магчымасцей Дэенеры.
8. П’яным пастаянна быць няпроста. Калі б гэта было лёгка, усе б гэта зрабілі. (Тырыён Ланістэр)
Гэты персанаж уносіць сатырычны элемент у гісторыю Джорджа Р. Р. Марціна, і тут мы бачым яго прыклад.
9. У кожным чалавеку ёсць звер, які прачынаецца, калі ты кладзеш яму меч у руку. (Сер Джора Мормонт)
Магчымасць прымусовага навязвання волі выклікае змены ў дзеяннях людзей і іх маральных уяўленнях.
10. Што мы гаворым з Богам смерці? Не сёння. (Syrio Forel)
Гэтая фраза становіцца адным з самых часта паўтараемых слоганаў «Гульні прастолаў».
11. Усе гномы ў вачах бацькі — сволачы. (Тырыён Ланістэр)
У мінулыя часы, калі гэты надуманы свет натхняўся, у некаторых выпадках некаторыя сіндромы ці хваробы не прызнаваліся бацькамі.
12. Усе мужчыны павінны памерці. Але мы не мужчыны. (Даенерыс Таргарыен)
Гендэрны кампанент — таксама адна з тэм, на якую звяртаецца гэтая выдуманая сага.
13. Гвалт — гэта хвароба, і вы не вылечваеце яго, распаўсюджваючы на іншых людзей. (Брат Рэй)
Гэта рэлігійная спасылка прысвечана пацыфізму.
14. Хаос — гэта не яма, гэта лесвіца. Многія спрабуюць загрузіць яго і не атрымліваецца. Яны ніколі больш не могуць гэтага зрабіць. Падзенне раздзірае іх. Але іншыя, калі гэта дазволена, будуць чапляцца за каралеўства, альбо за багоў, альбо за каханне. Міражы. Сапраўдная толькі лесвіца. Узыходжанне — усё, што ёсць. (Петыр «Маленькі» Баэліш)
У бачным хаосе ёсць магчымасць атрымаць пазіцыі, паводле канкурэнтнага мыслення Littlefinger.
15. Пераважае менавіта прозвішча. Гэта адзінае, што засталося. Не ваш асабісты гонар, не ваш гонар … а сям’я. (Тайвін Ланістэр)
Бацька Ланістэраў, звяртаючыся да групы з сям’ёй.
16. Злыя змеі атакуюць. Так лягчэй разбіць ім галаву. (Даенерыс Таргарыен)
Імпульсіўнасць робіць нас уразлівымі.
17. Грошы на час купляюць мужчынскае маўчанне. Страла ў сэрца купляе яго назаўсёды. (Петыр «Маленькі» Баэліш)
Яшчэ адзін прыклад стратэгічнага цынізму Петыра Баэліша.
18. Розуму патрэбныя кнігі, як мечу патрэбен брусок, калі ён хоча захаваць сваю вастрыню. (Тырыён Ланістэр)
Прабачэнне за літаратуру і пастаяннае навучанне.
19. Нянавісць — гэта добра, калі яна нас падтрымлівае. (Шандор «Сабака» Кліган)
Пачуццё, якое дзейнічае як рухавік для Шандора Клігане.
20. Нягледзячы на тое, што я быў бы ўдзячны за вашу дружбу, мяне асабліва цікавіць ваша здольнасць забіваць, і калі надыдзе дзень, калі ў вас з’явіцца спакуса прадаць мяне, памятайце пра гэта: якая б цана ні была, я буду яе біць. Мне падабаецца жыць. (Тырыён Ланістэр)
Тырыён — адзін з самых жыццёвых і дыянісійскіх персанажаў «Гульні прастолаў».
21. Мяркую, цяжка прыняць памылку за фанатыка. Хіба не ў гэтым увесь сэнс быць фанатыкам? (Лорд Варыс)
Пра калянасць ідэй.
22. Ніколі не забывайцеся, хто вы, астатні свет не будзе. Насіце яго як даспехі, і яны ніколі не будуць выкарыстоўваць яго, каб прычыніць вам боль. (Тырыён Ланістэр)
Спосаб выкарыстання відавочнай слабасці ў якасці інструмента пашырэння магчымасцей.
23. Самыя моцныя дрэвы растуць у самых цёмных месцах. (Брындэн Талі)
Яшчэ адна фраза з «Гульні прастолаў» пра ўстойлівасць і самаўдасканаленне.
24. Чалавек, які баіцца паразы, ужо пераможаны. (Syrio Forel)
Калі мы лічым сябе слабымі, гэта схіляе нас да няўдач.
25. Сволачы нараджаюцца з запалу, так? Мы не пагарджаем імі ў Дорне. (Абэрын Мартэл)
Гэтая культура Паўднёвага Вестэроса больш адкрытая і памяркоўная да разнастайнасці і выражэння эмоцый.
26. Калі вы збіраецеся пазбавіць жыцця чалавека, вы павінны паглядзець яму ў вочы і выслухаць яго апошнія словы. (Эддард Старк)
Адзін з маральных урокаў лідэра Дома Старка.
27. Любы чалавек, які павінен сказаць «Я кароль», не з’яўляецца сапраўдным каралём. (Тайвін Ланістэр)
Улада ажыццяўляецца з фактамі, не трымаючы тытулаў.
28. Каралева, якая нікому не давярае, такая ж дурная, як каралева, якая давярае ўсім. (Даенерыс Таргарыен)
У балансе — цнота.
29. Горшыя заўсёды жывуць. (Санса Старк)
Часам мараль і этыка з’яўляюцца перашкодамі для выжывання ў вельмі карумпаваным свеце.
- Вас можа зацікавіць: «Што такое мараль? Выяўленне развіцця этыкі ў дзяцінстве»
30. Адзіны спосаб быць адданым вам — выклікаць большы страх, чым ваш вораг. (Серсей Ланістэр)
Спосаб прымусіць сябе ідэнтыфікаваць сябе з групай і не жадаць пакідаць яе.
31. Кожны з нас бедны і безабаронны, але разам мы можам зруйнаваць імперыю. (Вярхоўны верабей)
Гаворыць лідэр гэтай рэлігійнай секты ад улады калектыву.
32. Калі вы рэжаце язык чалавеку, вы не паказваеце, што ён хлусіў, але што вы не хочаце, каб свет чуў, што ён мае на ўвазе. (Тырыён Ланістэр)
Знешні выгляд мае значэнне.
33. Выпадковыя дабрыні пазбавяць вас ад усіх праблем. (Серсей Ланістэр)
Спосаб бачання дабрыні з меркантыльнай логікі.
34. Улада — гэта сіла. (Серсей Ланістэр)
Улада апраўдваецца сама сабой.
35. У нас былі дробныя каралі і каралі-ідыёты, але мы ніколі не былі праклятыя дробным ідыётам за караля. (Тырыён Ланістэр)
Яшчэ адна з фраз з «Гульні прастолаў», у якой прысутнічае гумар.
36. Па якім праве воўк судзіць льва? (Хайме Ланістэр)
Спасылка на ідэю, што ў прыродзе існуе іерархія.
37. Леў не турбуецца меркаваннямі авечак. (Тайвін Ланістэр)
У гэтым класавым бачанні грамадства не мае значэння тое, што думаюць пэўныя сацыяльныя слаі.
38. Уладар, які забівае тых, хто адданы яму, не з’яўляецца кіраўніком, які натхняе на адданасць. (Тырыён Ланістэр)
Зварот да здаровага сэнсу.
39. Цяжка пасадзіць сабаку на павадку, як толькі вы надзелі на яе галаву карону. (Тырыён Ланістэр)
Прымусіць кагосьці адмовіцца ад ладу жыцця каштуе больш, калі ён ужо паспрабаваў.
40. Агонь не можа забіць дракона. (Даенерыс Таргарыен)
Лінія дыялогу, якая служыць выразам веры Дэенеры ў сілу, якую ёй надзяляе яе род.
41. Сапраўдная гісторыя свету — гэта гісторыя вялікіх размоў у шыкоўных салонах. (Тырыён Ланістэр)
Яшчэ адна праява хітрасці Тырыёна, спасылаючыся на атмасферу палацавых судоў.
42. Я зрабіў тое, што лічыў правільным, і за гэта мяне забілі. (Джон Сноў)
У свеце Вестэроса справядлівасць не заўсёды выконваецца.
43. Вера і карона — два слупы, якія падтрымліваюць гэты свет. Калі адзін руйнуецца, другі таксама. (Серсей Ланістэр)
Маральны слуп і прымусовы.
44. Калі вы думаеце, што ў гэтага будзе шчаслівы канец, вы не звярталі ўвагі. (Рэмсі Болтан)
Рэмсі Болтан — адзін з самых жорсткіх антаганістаў серыяла.
45. Ланістэр заўсёды выплачвае свае даўгі. (Тырыён Ланістэр)
Гэта дэвіз дома Ланістэраў.
46. Вы разумнейшыя за тое, што вам падыходзіць. (Тырыён Ланістэр)
Інтэлект можа зрабіць нас мэтай нападу.
47. Вайна ідзе паміж жывымі і мёртвымі. Не памыліцеся, мёртвыя ўжо на шляху. (Давос Сіворт)
У гэтай серыі шмат дыскусій пра тое, якая рэальная небяспека: астатнія бакі ў вайне за трон, альбо белыя хадакі.
48. Прабачце, што не пагадзіўся. Смерць — гэта жудасны канец, жыццё поўная магчымасцей. (Тырыён Ланістэр)
Яшчэ адна фраза на карысць жыцця.
49. Мы будзем абараняць Сцяну да апошняга чалавека. (Эд Толлет)
Гэты ўдзельнік «Начной варты» матывуе вас абараняць сцяну ад нападаў.
50. Надыходзіць зіма. (Эддард Старк)
Дэвіз дома Старка.
51. Ці можа мужчына быць смелым, калі баіцца? (Бран Старк)
Ідэя, якая выклікае роздум, пра прыроду мужнасці.
52. Гэта адзіны раз, калі ты можаш быць смелым. (Эддард Старк)
Адказ бацькі Брана на папярэдняе пытанне.
53. Чытач жыве тысячай жыццяў да смерці. Той, хто ніколі не жыве толькі адным. (Джоджен Рыд)
Чытанне прыводзіць нас да адчування іншых светаў.
54. Ніводзін чалавек не дае мне кароны. Я плачу цаной на сталь. (Balon Greyjoy)
Патрыярх Шэрых кажа пра ролю караля.
55. Поўнач не забывае. (Барбрэ Дастын)
Поўнач — гэта рэгіён са сваёй культурай што вельмі прыкметна ў яе ўнутранай палітыцы.
56. Ты мой. Маё, як і тваё. І калі мы памром, мы памром. Усе мужчыны павінны памерці, Джон Сноў. Але спачатку мы будзем жыць. (Ігрыт)
Па-за барацьбой за трон, варвары поўначы жывуць інакш.
57. Слёзы — не адзіная зброя жанчын. Лепш за ўсё знаходзіцца паміж ног. (Серсей Ланістэр)
Серсей выкарыстоўвае ўсе свае рэсурсы, каб навязаць сваю волю.
58. Мужчына не можа займацца каханнем з прыналежнасцю. (Даарыё Нахарыс)
Матэрыяльныя даброты не забяспечваюць людзей і адносіны паміж імі.
59. Мужчыны ніколі не прагнуць таго, што ўжо ёсць. (Мелісандра)
Разважанне пра жаданне.
60. Каханне — гэта смерць абавязку. (Эмон Таргарыен)
Адзін з тыповых афарызмаў паміж фразамі «Гульні прастолаў», якія складаюць яе сцэнар.
61. Сыны — гэта яшчэ адзін від бітвы, без харугваў і баявых рогаў, але не менш жорсткі. (Кэтэлін Старк)
У сям’і ёсць свае праблемы.
62. Людзі вучацца любіць свае ланцугі. (Даенерыс Таргарыен)
Звычай стварае адпаведнасць.
63. Тое, што мы любім, заўсёды разбурае нас. (Сер Джора Мормонт)
Каханне стварае ўразлівасці.
64. Незадаволеная жонка — лепшы сябар таго, хто прадае віно. (Серсей Ланістэр)
У Вестэросе алкаголь — гэта таксама метад утаплення кароткачасовага смутку … хаця яго наступствы ў сярэднетэрміновай і доўгатэрміновай перспектыве вельмі шкодныя.
65. Калі сонца ўзыходзіць на захадзе і заходзіць на ўсходзе. Калі мора перасыхае, а горы хістаюцца, як лісце на ветры. Калі мой жывот зноў калаціцца і нараджае жывое дзіця. Тады ты вернешся, маё сонца і зоркі, не раней. (Даенерыс Таргарыен)
Развітальная фраза ад Дэенеры з мужам Дотракі.
66. Што такое гонар у параўнанні з каханнем жанчыны? Што такое абавязак у параўнанні з цеплынёй нованароджанага дзіцяці на руках ці ўспамінам пра ўсмешку брата? Паветра і словы. Паветра і словы. Мы толькі людзі, і багі стварылі нас для любові. Гэта наша найвялікшая слава і найгоршая трагедыя. (Мэстэр Эмон)
Гонар менш важны, чым іншыя асноўныя элементы жыцця.
67. Лорд Янош, я не стаўлю пад сумнеў ваш гонар … Я адмаўляю яго існаванне. (Тырыён Ланістэр)
Прамая атака ў стылі Тырыён.
68. Чалавек без матываў — гэта чалавек, пра якога ніхто не падазрае. Збянтэжыце ворагаў. Калі яны не ведаюць, хто вы і што вы хочаце, яны не змогуць даведацца, што вы плануеце рабіць далей. (Петыр Баэліш «Маленькі палец»)
Тактычны савет ласкава прадастаўлены змоўшчыку.
69. Некаторыя дзверы зачыняюцца назаўсёды, а іншыя адчыняюцца ў найменш чаканых месцах. (Варыс)
Памылкі могуць адкрыць новыя магчымасці.
70. Незалежна ад таго, што мы хочам, як толькі мы гэта атрымліваем, мы хочам чагосьці іншага. (Петыр Баэліш «Маленькі палец»)
Яшчэ адна фраза пра спіраль жадання.
Змест:
- Веданне значэння падазраваных, верагодных і спраў пацверджання і іншых новых тэрмінаў у COVID-19
- Значэнне падазраванага, верагоднага, пацверджання і розных новых тэрмінаў у COVID-19
- 1. Справа падазраванага
- 2. Справа верагодны
- 3. Справа аб пацверджанні
- 4. Цесны кантакт
- 5. Падарожнікі
- 6. Выкінуты
- 7. Поўная ізаляцыя
- 8. Смерць
Здароўе
Веданне значэння падазраваных, верагодных і спраў пацверджання і іншых новых тэрмінаў у COVID-19
Нядаўна Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Інданезія замяніла некалькі тэрмінаў апрацоўкі COVID-19, у тым ліку згадка пра статус ODP, PDP і OTG, новымі тэрмінамі. Каб даведацца пра любы з гэтых новых тэрмінаў, глядзіце дыскусію ў наступным артыкуле.
Успышка заражэння вірусам Corona, якая з’явілася ў кітайскім Ухане, да гэтага часу не скончылася. Толькі ў Інданезіі станоўчыя выпадкі COVID-19 працягвалі павялічвацца штодня з моманту іх пацверджання ў сакавіку 2020 года.
Таму ўрад працягвае прыкладаць розныя намаганні для кантролю над узнікненнем гэтай хваробы ў Інданезіі. Адзін з іх — правядзенне больш жорсткіх мерапрыемстваў па назіранні і правядзенне розных мерапрыемстваў па прадухіленні заражэння вірусам Карона ва ўсіх сферах жыцця.
Калі ў вас ёсць сімптомы заражэння вірусам кароны і вам патрэбен тэст на COVID-19, націсніце спасылку ніжэй, каб звярнуцца ў бліжэйшую медыцынскую ўстанову:
- Экспрэс-тэст на антыцелы
- Мазок з антыгенам (хуткі тэст на антыген)
- ПЦР
Што тычыцца мерапрыемстваў па наглядзе, Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Інданезія шляхам пастановы Міністра аховы здароўя нумар HK.01.07 / Menkes / 413/2020 замяніла старыя ўмовы эксплуатацыі COVID-19 на некалькі новых тэрмінаў. Што гэта за тэрміны?
Значэнне падазраванага, верагоднага, пацверджання і розных новых тэрмінаў у COVID-19
Ніжэй прыведзены некаторыя апошнія тэрміны, якія Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Інданезія выкарыстоўвае ў справе COVID-19:
1. Справа падазраванага
Чалавека можна назваць падазраваным у COVID-19, калі ў яго ёсць адзін ці некалькі з наступных крытэрыяў:
- Наяўнасць сімптомаў інфекцыі дыхальных шляхоў (ВРЗ), такіх як ліхаманка альбо ліхаманка ў анамнезе з тэмпературай вышэй за 38 градусаў Цэльсія, і адзін з сімптомаў рэспіраторнага захворвання, такі як кашаль, дыхавіца, боль у горле і прастуда
- Мае гісторыю кантактаў з людзьмі ў катэгорыі верагодны альбо было пацверджана наяўнасць COVID-19 за апошнія 14 дзён
- Пакутуе на інфекцыю дыхальных шляхоў (ВРЗ) з цяжкімі сімптомамі і мае патрэбу ў лячэнні ў бальніцы без пэўнай прычыны
2. Справа верагодны
Справа верагодны гэта чалавек, які па-ранейшаму ўваходзіць у катэгорыю падазраваных і мае сімптомы цяжкай ВРЗ, дыхальнай недастатковасці альбо смерці, але вынікаў аналізаў, якія пацвярджаюць станоўчы статус COVID-19, не было.
Каб пацвердзіць або пацвердзіць выпадак заражэння COVID-19, чалавеку неабходна зрабіць пробу мокроты альбо мазок горла.
3. Справа аб пацверджанні
Пацверджаным выпадкам захворвання COVID-19 з’яўляецца чалавек, станоўча інфікаваны вірусам Corona па выніках лабараторнага даследавання ў выглядзе ПЦР. Выпадкі пацверджання могуць узнікаць у людзей з сімптомамі віруса Кароны альбо ў людзей, якія наогул не маюць ніякіх сімптомаў.
4. Цесны кантакт
Цесны кантакт — гэта ўмова, калі чалавек кантактуе з чалавекам, які ўваходзіць у катэгорыю пацверджання і верагодны, альбо непасрэдны фізічны кантакт, кантакт тварам да твару на адлегласці менш за 1 метр на працягу па меншай меры 15 хвілін, альбо догляд за чалавекам з пацверджаным статусам і верагодны.
5. Падарожнікі
Любы чалавек, які ехаў з раёна з вялікай колькасцю выпадкаў заражэння COVID-19 як унутры краіны, так і за мяжой, за апошнія 14 дзён.
6. Выкінуты
Гэты тэрмін выкарыстоўваецца для апісання чалавека са статусам падазраванага, але вынікі ПЦР-даследаванні паказалі адмоўны вынік і праводзіліся 2 разы запар з часовым інтэрвалам у 2 дні.
Тэрмін выкінуць таксама выкарыстоўваецца для апісання стану чалавека са статусам блізкага кантакту, які прайшоў 14-дзённы каранцін.
7. Поўная ізаляцыя
Чалавек трапляе ў катэгорыю поўнай ізаляцыі, калі ён адпавядае адной з наступных умоў:
- Пацверджана наяўнасць COVID-19, але бессімптомна і праходзіць незалежную ізаляцыю на працягу 10 дзён, так як тэст ПЦР паказаў станоўчы вынік COVID-19
- Справа верагодны альбо пацверджана сімптомамі COVID-19, якія не былі пратэставаны ПЦР, але прайшлі незалежную ізаляцыю на працягу 10 дзён з моманту з’яўлення першага дня сімптомаў COVID-19 і аднаўляліся ад гэтых сімптомаў як мінімум на працягу 3 дзён
- Справа верагодны альбо пацверджана сімптомамі COVID-19, які праходзіў абследаванне аж 1 раз, і вынік адмоўны і не выяўляе сімптомаў ліхаманкі альбо рэспіраторнага дыстрэсу на працягу па меншай меры 3 дні
8. Смерць
Выпадкі смерці ў сувязі з COVID-19 — гэта ўмовы, калі чалавек трапляе ў катэгорыю верагодны альбо было пацверджана, што COVID-19 памёр.
Як было агульна зразумела, COVID-19 — гэта захворванне, выкліканае вірусам SARS-CoV-2 альбо новым тыпам віруса Corona, які можа інфікаваць дыхальныя шляхі і выклікаць сімптомы ВРЗ ад лёгкіх да цяжкіх.
Такім чынам, калі вы выпрабоўваеце сімптомы парушэння дыхання, які падазраецца ў COVID-19, неадкладна тэлефануйце гарачая лінія апрацоўка COVID-19 у Інданезіі пад нумарам 119 9 альбо звярніцеся непасрэдна да ўрача ў дадатку ALODOKTER
Змест:
- На які тып абавязкаў я магу разлічваць?
- Наколькі гэта адбярэ час?
- Як сыход можа паўплываць на маё псіхічнае здароўе?
- Як я магу палепшыць сваё псіхічнае здароўе?
- Дзе я магу знайсці падтрымку?
- Якія прыкметы выгарання выхавальніка?
- Як я магу пазбегнуць выгарання?
- На вынас
Хвароба Паркінсана з’яўляецца прагрэсавальным станам, гэта азначае, што яна з часам пагаршаецца. З-за рухальных сімптомаў, такіх як тремор і скаванасць, а таксама не рухальных сімптомаў, такіх як дэпрэсія і змены гаворкі, людзі з гэтым захворваннем часта звяртаюцца па дапамогу да іншых.
Тут прыходзіць выхавальнік. Выхавальнікам можа стаць хто-небудзь з блізкіх да чалавека з хваробай Паркінсана, напрыклад, партнёр, дзіця, брат ці блізкі.
Клопат пра каго-небудзь з хваробай Паркінсана можа быць карысным, але і складаным. Паколькі гэтая хвароба прагрэсуе павольна, вы можаце выконваць гэтую ролю на працягу многіх гадоў. Вам трэба быць гатовым да доўгатэрміновага шляху.
Важна ведаць, з чым вы сутыкнуліся і як клопат можа паўплываць на вас.
На які тып абавязкаў я магу разлічваць?
Хвароба Паркінсана можа закрануць многія часткі жыцця кагосьці, ад іх руху да здольнасці гаварыць і есці. Ваш узровень адказнасці будзе залежаць ад стадыі хваробы вашага каханага чалавека і таго, наколькі ён можа даглядаць за сабой.
Вось некалькі рэчаў, якія вы можаце зрабіць у якасці выхавальніка:
- адвядзіце чалавека на прыём да ўрачоў і дапамажыце яму мець зносіны са сваёй медыцынскай брыгадай
- папаўняйце рэцэпты і правярайце, ці любімы прымае ўсе лекі па раскладзе
- сачыце за сімптомамі Паркінсана і пабочнымі эфектамі прэпарата, каб паведаміць пра гэта лекара
- дапамагчы ім бяспечна абысціся, не ўпаўшы
- кіраваць хатнімі справамі, такімі як уборка і аплата рахункаў
- рыхтуйце ежу і дапамагайце каханаму есці, сочачы, каб ён не захлынуўся
- дапамагаць у выкананні такіх паўсядзённых працэдур, як купанне і апрананне
- вазьміце іх для практыкаванняў і сацыяльнага ўзаемадзеяння
- палегчыць зносіны, калі ў іх узнікаюць праблемы з выразнай гаворкай і пісьмом
- дапамажыце ім запомніць важныя даты і падзеі, калі ў іх узнікнуць праблемы з памяццю
- супакоіць іх, калі ў іх з’явяцца такія сімптомы, як галюцынацыі і трызненне
- кіраваць сваімі фінансамі, уключаючы медыцынскае страхаванне, медыцынскія рахункі і выдаткі
- будзьце цярплівыя і падтрымлівайце
Наколькі гэта адбярэ час?
Сыход можа быць поўным або няпоўным працоўным днём. Вашы інвестыцыі ў час залежаць ад таго, наколькі патрэбна дапамога вашаму каханаму і колькі адказнасці вы гатовыя ўзяць на сябе.
Калі вы ўжо працуеце поўны працоўны дзень або маеце дзяцей дома, магчыма, вам прыйдзецца перадаць некаторыя абавязкі па доглядзе іншым членам сям’і, сябрам або аплачваемым выхавальнікам. Зрабіце ацэнку патрэбаў чалавека і падлічыце, колькі працы вы зможаце выканаць.
Як сыход можа паўплываць на маё псіхічнае здароўе?
Сыход за хворым Паркінсанам можа быць напружаным і працаёмкім. Гэта таксама можа аказаць глыбокае ўздзеянне на ваша псіхічнае здароўе.
Прыблізна ад 40 да 70 адсоткаў выхавальнікаў агульнага рэжыму адчуваюць значныя стрэсы. Палова з гэтых даглядчыкаў таксама адпавядае афіцыйным крытэрыям дэпрэсіі.
Задача сыходу ўзрастае па меры ўзмацнення захворвання. Чым больш клопату патрэбен чалавеку, тым большую нагрузку павінен несці выхавальнік, і тым больш гэта ўплывае на яго псіхічнае здароўе, паказваюць даследаванні.
Як я магу палепшыць сваё псіхічнае здароўе?
Па-першае, будзьце шчырыя з сабой і іншымі з нагоды таго, што вы адчуваеце. Калі вы выпрабоўваеце стрэс, трывогу ці дэпрэсію, паразмаўляйце з кім-небудзь. Вы можаце пачаць з самых блізкіх вам людзей, такіх як ваш партнёр, браты і сёстры ці сябры.
Далучайцеся да групы падтрымкі выхавальнікаў Паркінсана. Вы можаце знайсці адну з гэтых груп праз такую арганізацыю, як Фонд Паркінсана альбо Альянс сямейных апекуноў. Там вы сустрэнеце людзей, якія разумеюць, праз што вы перажываеце, і якія могуць прапанаваць падтрымку і парады.
Кожны дзень знаходзьце час для практыкавання такіх метадаў рэлаксацыі, каб палегчыць стрэс:
- седзячы ў ціхім месцы і глыбока дыхайце ад 5 да 10 хвілін
- прагуляцца
- слухаць любімую музыку альбо паглядзець вясёлы фільм
- практыкаванне ёгі ці медытацыі
- патэлефанаваўшы сябру
- атрымаць масаж
- прыняцце цёплай ванны
Калі гэтыя метады не дапамагаюць, і вы па-ранейшаму адчуваеце сябе здзіўленым, звярніцеся за парадай да спецыяліста. Вы можаце звярнуцца да кансультанта, тэрапеўта, псіхолага ці псіхіятра.
Дзе я магу знайсці падтрымку?
Спроба зрабіць усё самастойна можа быць непераадольнай. Абапірайцеся на службу падтрымкі, якая можа ўключаць у сябе:
- лекары і медсёстры
- сям’я, сябры і суседзі
- члены вашага месца культу
- мясцовы цэнтр для пажылых людзей або цэнтр дзённага знаходжання для дарослых
- паслугі па дастаўцы ежы
- транспартныя паслугі
- платны хатні догляд
- выязны сацыяльны работнік
Паліятыўная дапамога часам таксама можа быць карыснай. Хоць гэта часта блытаюць з доглядам у хоспісе, яны не адно і тое ж. Паліятыўная дапамога прапануе падтрымку сімптомаў і можа дапамагчы палепшыць якасць жыцця на працягу ўсяго захворвання.
У многіх бальніцах працуюць групы паліятыўнай дапамогі, якія могуць палегчыць вам цяжар, дапамагаючы вашаму каханаму адчуваць сябе лепш.
Якія прыкметы выгарання выхавальніка?
Выгаранне выхавальніка адбываецца, калі вашы абавязкі падштурхоўваюць да знясілення. Вы можаце дасягнуць гэтай стадыі, калі марнуеце столькі часу на клопат пра іншага чалавека, што грэбуеце сабой альбо ставіце да сябе занадта шмат патрабаванняў.
Прыкметы выгарання выхавальніка ўключаюць:
- адчуваць сябе сумна, раздражняльна ці безнадзейна
- страта цікавасці да заняткаў, якія вы раней любілі
- пазбяганне сяброў і сям’і
- страта або набор вагі
- спіць занадта шмат ці занадта мала
- пачуццё фізічнага або эмацыянальнага знясілення
- хварэць часцей, чым звычайна
Калі вы адчуваеце любы з гэтых прыкмет, пара звярнуцца па дапамогу.
Як я магу пазбегнуць выгарання?
Вось некалькі парад, якія дапамогуць пазбегнуць выгарання выхавальнікаў.
- Даведайцеся ўсё, што можна пра хваробу Паркінсана. Вы будзеце лепш падрыхтаваны да кіравання каханым чалавекам, калі ведаеце, чаго чакаць, і разумееце, якія стратэгіі найбольш карысныя.
- Не спрабуйце ўзяць на сябе ўсе аспекты клопату пра чалавека. Складзіце спіс задач, якія неабходна выканаць. Затым перадайце іх сябрам, родным і членам вашай супольнасці, якія гатовыя дапамагчы. Вы можаце наняць людзей для дапамогі па хаце, каб вам не трэба было рабіць усё самастойна. Ваша страхоўка можа таксама аплачваць няпоўнага выхавальніка вашага каханага з хваробай Паркінсана.
- Заставайцеся арганізаванымі. Захоўвайце падшыўку імёнаў лекараў, лекаў і іншай важнай інфармацыі, якая вам спатрэбіцца штодня.
- Не грэбуйце ўласным здароўем. Вы не можаце дапамагчы каханаму, калі захварэеце. Сілкуйцеся добра, займайцеся спортам і высыпайцеся. Сачыце за ўсімі медыцынскімі сустрэчамі.
- Знайдзіце сваю радасць. Трымайцеся найбольш важных для вас частак жыцця, такіх як праца, сям’я і хобі. Кожны дзень выдзяляйце час, каб зрабіць што-небудзь толькі для вас.
На вынас
Сыход за хворым Паркінсанам — вялікая праца. Гэта можа заняць шмат вашага часу, і гэта можа выклікаць у вас фізічны і эмацыянальны стрэс, калі ён стане непераадольным.
Ключ да станоўчага досведу — гэта клопат пра сябе ў працэсе. Будзьце рэалістычныя ў тым, што вы можаце, а што не можаце зрабіць для каханага чалавека. Калі вам патрэбна дапамога, звярніцеся да людзей у вашай сацыяльнай сетцы альбо да падрыхтаваных спецыялістаў.